1 Samuel 14

CHAPTER 14

Jonathan Pursues the Philistines

1και γίνεται ημέρα και είπεν Ιωναθάν υιός Σαούλ τω παιδαρίω τω αίροντι τα σκεύη αυτού δεύρο και διαβώμεν εις υπόστασιν των αλλοφύλων την εν τω πέραν εκείνω και τω πατρί αυτού ουκ απήγγειλε 2και Σαούλ εκάθητο επάνω του βουνού υπό την ροάν την εν Μαγδών και ο λαός ο μετ΄ αυτού ως εξακόσιοι άνδρες 3και Αχία υιός Αχιτώβ αδελφού Ιωχαβέδ υιόυ Φινεές υιόυ Ηλί ιερεύς του κυρίου εν Σηλώ αίρων εφούδ και ο λαός ουκ ήδει ότι πεπόρευται Ιωναθάν 4και αναμέσον της διαβάσεως ου εζήτει Ιωναθάν διαβήναι εις την υπόστασιν των αλλοφύλων ακροτήριον πέτρας εντεύθεν και ακροτήριον πέτρας εντεύθεν όνομα τω ενί Βοσής και όνομα τω άλλω Σενά 5η ακροτηρίον η μία από βορρά ερχομένω Μαχμάς και η ακροτήριον το άλλο από νότου ερχομένω Γαβαέ 6και είπεν Ιωναθάν προς το παιδάριον το αίρον τα σκεύη αυτού δεύρο και διαβώμεν εις την υπόστασιν των απεριτμήτων τούτων είτι ποιήσαι κύριος ημίν ότι ουκ έστι τω κυρίω συνεχόμενον σώζειν εν πολλοίς η εν ολίγοις 7και είπεν αυτώ ο αίρων τα σκεύη αυτού ποίει παν ο αν η καρδία σου θελήση έγκλινον σεαυτόν ιδού εγώ μετά σου ειμί ως η καρδία σου η καρδία μου 8και είπεν Ιωναθάν ιδού ημείς διαβαίνομεν προς τους άνδρας και κατακυλισθησόμεθα προς αυτούς 9εάν τάδε είπωσι προς ημάς απόστητε εκεί έως αν εγγίσωμεν υμίν και στησόμεθα εφ΄ εαυτοίς και ου μη αναβώμεν επ΄ αυτούς 10και εάν τάδε είπωσι προς ημάς ανάβητε προς ημάς και αναβησόμεθα ότι παραδέδωκεν αυτούς κύριος εις χείρας ημών τούτο ημίν το σημείον 11και εισήλθον αμφότεροι εις την υπόστασιν των αλλοφύλων και είπον οι αλλόφυλοι ιδού εκπορεύονται οι Εβραίοι εκ των τρωγλών αυτών ου εκρύβησαν εκεί 12και απεκρίθησαν οι άνδρες της υποστάσεως προς Ιωναθάν και προς τον αίροντα τα σκεύη αυτού και λέγουσιν ανάβητε προς ημάς και γνωριούμεν υμίν ρήμα και είπεν Ιωναθάν προς τον αίροντα τα σκεύη αυτού ανάβηθι οπίσω μου ότι παρέδωκεν αυτούς κύριος εις χείρας Ισραήλ 13και ανέβη Ιωναθάν επί τας χείρας αυτού και επί τους πόδας αυτού και ο αίρων τα σκεύη αυτού οπίσω αυτού και επέβλεψαν κατά πρόσωπον Ιωναθάν και επάταξεν εν αυτούς και ο αίρων τα σκεύη αυτού επεδίδου οπίσω αυτού 14και εγένετο η πληγή η πρώτη ην επάταξεν Ιωναθάν και ο αίρων τα σκεύη αυτού ως είκοσιν άνδρες εν βολίσι και εν πετροβόλοις και εν κόχλαξι του πεδίου 15και εγένετο έκστασις εν τη παρεμβολή και εν αγρώ και πας ο λαός ο εν τη υποστάσει και οι διαφθείροντες εξέστησαν και αυτοί και εθαμβήθη η γη και εγένετο έκστασις παρά κυρίου 16και είδον οι σκοποί του Σαούλ εν Γαβαά Βενιαμίν και ιδού η παρεμβολή τεταραγμένη ένθεν και ένθεν 17και είπε Σαούλ τω λαώ τω μετ΄ αυτού επισκέψασθε δη και ίδετε τις πεπόρευται εξ ημών και επεσκέψαντο και ιδού ουχ ευρίσκετο Ιωναθάν και ο αίρων τα σκεύη αυτού 18και είπε Σαούλ τω Αχία προσάγαγε το εφούδ ότι ην η κιβωτός του θεού εν τη ημέρα εκείνη ενώπιον Ισραήλ 19και εγένετο ως ελάλησε Σαούλ προς τον ιερέα και ο ήχος εν τη παρεμβολή των αλλοφύλων πορευόμενος επορεύετο και επληθύνε και είπε Σαούλ προς τον ιερέα συνάγαγε τας χείρας σου

God Rescues Israel from the Philistines

20και ανέβη Σαούλ και πας ο λαός ο μετ΄ αυτού και έρχονται έως του πολέμου και ιδού εγένετο ρομφαία ανδρός επί τον πλησίον αυτού και σύγχυσις μεγάλη σφόδρα 21και οι δούλοι οι όντες εχθές και τρίτην ημέραν μετά των αλλοφύλων οι ανάβαντες εις την παρεμβολήν επεστράφησαν και αυτοί είναι μετά Ισραήλ των μετά Σαούλ και Ιωναθάν 22και πας ανήρ Ισραήλ οι κρυπτόμενοι εν τω όρει Εφραϊμ ήκουσαν ότι πεφεύγασιν οι αλλόφυλοι και συνάπτουσι και αυτοί οπίσω αυτών εις πόλεμον και έσωσε κύριος εν τη ημέρα εκείνη τον Ισραήλ και ο πόλεμος διήλθε την Βηθαύν και πας ο λαός ην μετά Σαούλ ωσεί δέκα χιλιάδες ανδρών 23και ην ο πόλεμος διεσπαρμένος εις όλην την πόλιν εν τω όρει Εφραϊμ

Saul's Foolish Oath

24και Σαούλ ηγνόησεν άγνοιαν μεγάλην εν τη ημέρα εκείνη και αράται τω λαώ λέγων επικατάρατος ο άνθρωπος ος φάγεται άρτον έως εσπέρας και εκδικήσω εις τον εχθρόν μου και ουκ εγεύσατο πας ο λαός άρτου και πάσα η γη ήλθεν εις δρυμόν 25και δρυμός ην μελισσώνος κατά πρόσωπον του αγρού 26και εισήλθεν ο λαός εις τον μελισσώνα και ιδού διεπορεύετο μέλι και ουκ ην ο επιστρέφων την χείρα αυτού εις το στόμα αυτού ότι εφοβήθη ο λαός τον όρκον κυρίου 27και Ιωναθάν ουκ ακηκόει εν τω ορκίζειν τον πατέρα αυτού τον λαόν και εξέτεινε το άκρον του σκήπτρου αυτού του εν τη χειρί αυτού και έβαψεν αυτό εις το κηρίον του μέλιτος και επέστρεψε την χείρα αυτού εις το στόμα αυτού και ανέβλεψαν οι οφθαλμοί αυτού 28και απεκρίθη εις εκ του λαού και είπεν ορκίσας ώρκισε ο πατήρ σου τον λαόν λέγων επικατάρατος ο άνθρωπος ος φάγεται άρτον σήμερον και εξελύθη ο λαός 29και έγνω Ιωναθάν και είπεν απήλλαχεν ο πατήρ μου την γην ίδε διότι είδον οι οφθαλμοί μου ότι εγευσάμην βραχύ τι του μέλιτος τούτου 30αλλ΄ ότι ει και έφαγεν έσθων σήμερον ο λαός των σκύλων των εχθρών αυτών ων εύρεν νυν αν μείζων εγεγόνει η πληγή εν τοις αλλοφύλοις 31και επάταξεν εν τη ημέρα εκείνη εκ των αλλοφύλων πλείους εν Μαχμάς και εκοπίασεν ο λαός σφόδρα 32και ώρμησεν ο λαός επι τα σκύλα και έλαβεν ο λαός ποίμνια και βουκόλια και τέκνα βοών και έσφαξαν επί την γην και ήσθιεν ο λαός συν τω αίματι 33και απήγγειλαν τω Σαούλ λέγοντες ημάρτηκεν ο λαός τω κυρίω του φαγείν εν τω αίματι και είπε Σαούλ ημάρτετε κυλίσατε δη μοι ενταύθα λίθον μέγαν 34και είπε Σαούλ διασπάρητε εν τω λαώ και είπατε αυτοίς προσαγάγετε ενταύθα έκαστος τον μόσχον αυτού και έκαστος το πρόβατον αυτού και σφάξατε επί του λίθου τούτου και φάγετε και ου μη αμάρτητε τω κυρίω του εσθίειν συν τω αίματι και προσήγαγε πας ο λαός έκαστος το εν τη χειρί αυτού την νύκτα και έσφαζον εκεί 35και ωκοδόμησε Σαούλ τω κυρίω θυσιαστήριον τούτο ήρξατο Σαούλ οικοδομήσαι θυσιαστήριον τω κυρίω 36και είπε Σαούλ καταβώμεν οπίσω των αλλοφύλων την νύκτα και διαρπάσωμεν αυτούς έως διαφωτίση τοπρωϊ και μη υπολείπωμεν εν αυτοίς άνδρα και είπον παν το αγαθόν ενώπιόν σου ποίει και είπεν ο ιερεύς προσέλθωμεν ενταύθα προς τον θεόν 37και επηρώτησε Σαούλ τον θεόν ει καταβώ οπίσω των αλλοφύλων ει παραδώσεις αυτούς εις χείρας Ισραήλ και ουκ απεκρίθη αυτώ εν τη ημέρα εκείνη 38και είπε Σαούλ προσαγάγετε ενταύθα πάσας τας γωνίας του Ισραήλ και γνώτε και ίδετε εν τίνι γέγονεν η αμαρτία αύτη σήμερον 39ότι ζη κύριος ο σώσας τον Ισραήλ ότι εάν αποκριθή κατά Ιωναθάν του υιού μου θανάτω αποθανείται και ουκ ην ο αποκρινόμενος εκ παντός του λαού 40και είπε παντί ανδρί Ισραήλ υμείς έσεσθε εις εν μέρος και εγώ και Ιωναθάν ο υιός μου εσόμεθα εις εν μέρος και είπεν ο λαός προς Σαούλ το αγαθόν ενώπιόν σου ποίει 41και είπε Σαούλ κύριε ο θεός Ισραήλ δος δήλους και κατακληρούται Σαούλ και Ιωναθάν και εξήλθεν ο λαός

The Lot Falls to Jonathan

42και είπε Σαούλ βάλε κλήρον αναμέσον εμού και αναμέσον Ιωναθάν του υιού μου ον αν κατακληρώσηται κύριος αποθανέτω και βάλλουσιν κλήρους αναμέσον αυτού και αναμέσον Ιωναθάν και κατακληρούται Ιωναθάν 43και είπε Σαούλ προς Ιωναθάν απάγγειλόν μοι τι πεποίηκας και απήγγειλεν αυτώ Ιωναθάν λέγων γευσάμενος εγευσάμην εν άκρω του σκήπτρου του εν τη χειρί μου μικρόν μέλιτος και ιδού εγώ αποθνήσκω 44και είπεν αυτώ Σαούλ τάδε ποιήσαι μοι ο θεός και τάδε προσθείη ότι θανάτω αποθανείται σήμερον Ιωναθάν 45και είπεν ο λαός προς Σαούλ ει σήμερον αποθανείται θανάτω ο ποιήσας την σωτηρίαν την μεγάλην ταύτην εν Ισραήλ ίλεως ζη κύριος ει πεσείται της τριχός της κεφαλής αυτού επί την γην ότι έλεος θεού εποίησεν εν τη ημέρα ταύτη και προσηύξατο ο λαός περί Ιωναθάν εν τη ημέρα εκείνη και ουκ απέθανε 46και άνεβη Σαούλ από όπισθεν των αλλοφύλων και οι αλλόφυλοι απήλθον εις τον τόπον αυτών 47και Σαούλ έλαχε του βασιλεύειν επί Ισραήλ και επολέμει κύκλω πάντας τους εχθρούς αυτού εις τον Μωάβ και εις τους υιούς Αμμών και εις τους υιούς Εδώμ και εις τους βασιλέας Σουβά και εις τους αλλοφύλους ου αν εστράφη εσώζετο 48και εποίησε δύναμιν και επάταξε τον Αμαλήκ και εξείλετο τον Ισραήλ εκ χειρός των καταπατούντων αυτόν 49και ήσαν οι υιοί Σαούλ Ιωναθάν και Ιησουί και Μελχισουέ και ονόματα των δύο θυγατέρων αυτού όνομα τη πρωτοτόκω Μερόβ και όνομα τη δευτέρα Μεχόλ 50και όνομα τη γυναικί Σαούλ Αχιναάμ θυγάτηρ Αχιμαάς και όνομα τω αρχιστρατήγω αυτού Αβενήρ υιός Νηρ υιόυ οικείου Σαούλ 51και Κις πατήρ Σαούλ και Νηρ πατήρ Αβενήρ υιόυ Αβιήλ 52και ην ο πόλεμος κραταιός επί τους αλλοφύλους πάσας τας ημέρας Σαούλ και ιδών Σαούλ πάντα άνδρα δυνατόν και πάντα άνδρα υιόν δυνάμεως και υνήθροισεν αυτούς προς εαυτόν